
Çocuğuma Bağırmadan Duramıyorum!
‘Kendimi sıkça çocuğuma sitem ederken buluyorum!’
‘Yanlış olduğunu bildiğim halde ona bağırmaktan kendimi
alıkoyamıyorum!’
‘Bazen o kadar damarıma basıyor ki, kontrolümü kaybediyorum!’
Farkındayım! Etrafınızda pek çok ebeveynlik kitabı, nasıl
davranmanız gerektiğini söyleyen tanıdıklar, sosyal medyada takip
ettiğiniz pek çok uzman var! Ve tüm bu bilgileri sindirmek ve hayata
geçirmek bazen çok yorucu!
Hatasız, daima sakin kalabilen ve her koşulda ebeveyn rolünü koruyan
bir yetişkin olmak hiç de kolay değil! Kusursuz olmak zorunda da
değilsiniz. Mükemmellik düşlemlerini bir kenara koyup, yeterince iyi
olmaya gayret etmeye ne dersiniz?
Her zaman olmasa bile ara ara işinize yarayabilecek bazı bilgiler
paylaşmak isterim sizle. Zira her üç krizden birinde bile bağırmak
yerine, süreci daha sakin ve kontrollü yönetebilirseniz, bu büyük bir
gelişme kaydedilmiş demektir.
Öncelikle biz yetişkinlerin de limitleri olduğunu ve her an her durumu
mükemmel yönetemeyeceğimiz gerçeğini kabul edelim.
Öfkemizi yatıştırmak için mutlu bir anımızı, doğada yürüyüş
yaptığımızı, yüzdüğümüzü hayal edebiliriz. Sevdiğimiz ve bizi
rahatlatan etkinliklere zaman ayırmaya gayret edebiliriz.
Yaşadığımız durumlar için sosyal destek kanallarımızdan destek
almayı önceliklendirebiliriz.
Çocuğumuza karşı çok yoğun bir tepki vermeden önce onun
bebekliğini ve birlikte mutlu bir anımızı gözümüzün önünde
canlandırabiliriz. Bu, beynimize oksitosin ve dopamin dolmasına
imkan sağlayacaktır.
Ve İçimize dönüp kendimize şu soruları sormakta fayda var:
Bağırarak çocuğumda ne gibi izler bırakıyorum?
Ne oldu da bu olay bana bu kadar dokundu?
Beni ne tetiklemiş olabilir?
Kendimi nasıl hissediyorum? Güçsüz, çaresiz, hayal kırıklığına
uğramış veya...?
Hayatımda beni strese sokan başka neler var?
Duygularımı bağırarak ifade etmeyi nereden öğrendim?
Çocuğumla yaşadığım bu kriz, benim çocukluğumda yaşadığım
herhangi bir şeyi anımsatıyor olabilir mi?
Bu durumda kendi ebeveynim nasıl davranmıştı?
Ben çocukken bana bağırıldığında ne hissediyordum? Bana
bağırılması sorunu çözüyor muydu?
İçimde yaralı bir çocuk, etrafımda sürekli gezen çocukluğumun
hayaleti olabilir mi?
Sakinleşmek ve rahatlamak için neye ihtiyacım var?
Eğer tüm çabalarınıza rağmen bağırarak iletişim kurmakla ilgili
mesafe kat etmekte güçlük yaşıyorsanız uzman desteği almanızı
öneririm.
Tüm aile üyelerinin mümkün olduğunca sakin kalabildiği, doyurucu
ilişkilerde buluşmanız temennisiyle…
Bu konu hakkında faydalanabileceğiniz kitaplar:
Bağırmadan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel
Seninle Başlamadı, Mark Wolynn
Köpek Gibi Büyütülmüş Çocuk